Miałam 27 lat, kiedy zostałam menedżerką. Zaczęłam pracę w firmie, która – jak się okazało – miała zostać zamknięta po kilku tygodniach. Nie zdążyłam się nawet dobrze rozpakować, a już miałam przed sobą widmo końca.
Ale wydarzyło się coś ważnego. Razem z moimi koleżankami i kolegami opracowaliśmy strategię wyjścia z kryzysu. Firma dała nam zielone światło.
Zamiast zwijać – zaczęliśmy rozwijać.
Dostałam awans. Zbudowałam od zera własny dział. Zaczęłam zatrudniać ludzi.
Bez działu HR, bez procedur, bez szkoleń. Ale miałam jedno: świadomość, z kim i na jakich wartościach chcę pracować. To wystarczyło… na chwilę.
Wtedy zaczęło się coś, do czego nikt mnie nie przygotował – prawdziwe liderowanie.
Miałam 28 lat, własny zespół i dwóch szefów – w Polsce i w Belgii. Myślałam, że po tym wszystkim, co przeszłam – gaszeniu pożarów, pracy po godzinach, budowaniu zespołu od zera – w końcu będzie łatwiej. Że przywództwo to moment, kiedy można odetchnąć.
Że to nagroda.
Myliłam się. I to bardzo.
Liderowanie nie daje ulgi. Daje odpowiedzialność. To stawanie na końcu, kiedy trzeba dzielić sukcesy i na początku – gdy trzeba wziąć na siebie ciężar decyzji. To słuchanie, nawet gdy brakuje sił. To widzenie dalej niż sięga raport czy kalendarz.
Czego się nauczyłam?
Zrozumiałam, że przywództwo to nie rola, tylko relacja. To nie dominacja, tylko obecność. I nie zarządzanie, tylko przewodzenie. Tego uczę dziś, ponad 20 lat później, tworząc filozofię Happy Work Culture.
Dziś wiem, że lider to nie ten, kto wszystko kontroluje, ale ten, kto umie oddać przestrzeń i zbudować bezpieczeństwo. To ten, kto wie, jak słuchać i jak reagować. Kto nie boi się przyznać do błędu. I kto pamięta, że ludzie nie pracują dla firmy – tylko dla ludzi.
Dobre praktyki lidera, który przewodzi, a nie tylko zarządza:
- Zarządzaj procesem. Człowiekiem się zaopiekuj. Nie da się efektywnie kierować ludźmi bez empatii i zrozumienia ich potrzeb.
- Buduj autorytet na zaufaniu, nie na tytule. Tytuł daje Ci prawo mówić. Zaufanie daje Ci prawo być słuchanym.
- Bądź obecny. Twoi ludzie nie potrzebują lidera idealnego. Potrzebują lidera, który jest.
- Twórz przestrzeń do rozmowy, nie tylko do raportowania. Komunikacja to dwustronny dialog, nie zlecanie zadań.
- Rozwijaj siebie, żeby móc rozwijać innych. Samoświadomość lidera to klucz do budowania dojrzalszych, bardziej odpowiedzialnych zespołów.
Na koniec jedno pytanie:
Co powiedziałbyś sobie, gdybyś mógł cofnąć się do pierwszego dnia w roli lidera?
